یه آدمایی نون خوش قلبیشونو میخورن

یه آدمایی نون خوش قلبیشونو میخورن

یه آدمایی هم چوب رک بودن و صراحت بیانشونو

یکی هم مثل من تلفیقی از هر دو ایناست...

کسایی که نه میتونن خوش قلب نباشنو مهربون بودنو موندنو نادیده بگیرن، نه میتونن مثل خیلی ها کلماتو صرفا در چارچوب عرف جامعه بکار بگیرن ،بدون اعتقاد قلبی به اون کلمات مثل :قربون صدقه های زبونی که خیلی ها انگار تشنه شنیدنش هستند.

اتفاقا این سری از ادما  چون معنی واقعی مهربون بودن و خوب موندن درک کردن،

نه که نتونن نه! میتونن اما نمیخوان حرف هاییو به زبون بیارن که نه تنها در عمل هیچ کارایی نداره بلکه صرفا یه ارامش کاذب به طرف مقابلشون منتقل می کنه که ممکن مدت ها در خواب این ارامش کذایی سیر کنه و نخواد چشماشو رو واقعیت باز کنه ...

این سری از ادما در کمال احترام حرفاشونو میزنن و ممکن این صراحتشون در نگاه اول کوبنده بنظر بیاد ولی اگه سطحی نگر نباشی و‌ کمی به عمق بری میفهمی

کسی که برات وقت گذاشته ؛ انرژی گذاشته ، پای حرفات نشسته

حتی براب بهتر شدن حالت، در خلوت خودش حال خودش بد شده

و تو از حال بدش خبر دار نمیشی هیچوقت!

چون حال خوبت و تداومش اونم به معنی واقعی کلمه براش مهمه !

در غیر اینصورت اونم میتونست مثل خیلی ها فقط حرفاتو بشنونه ،خیلی مقطعی کنارت باشه و  بقول معروف دوتا باهات بگه و بخنده و نهایت بگه ایشالا درست میشه همه چیز و بزاره بره!

خواستم بگم بعضی ها نمیخوان مثل دوستی های خاله خرسه برات باشن

خوب بودن حالت براشون مهمه،از درون اذیت میشن حتی از سر خیرخواهی ممکن حرص هم بخورن

چون شاهد این هستن که تو داری راهتو اشتباه میری...

اینا با گفتن حرفاشون ممکن چشماتو باز کنن رو یه حقیقت تلخ، حقیقتی که تو مدت هاست حتی از شنیدنش هم واهمه داری و ازش فراری هستی !این ادما نمیخوان تو با یه دروغ شیرین به زندگی سراب گونه ادامه بدی !

قدر این ادمارو میدونی؟ چطور!؟

در آینده دارو نخورید، فقط لذت ببرید

پژوهشگران سوئیسی سیستمی ژنتیکی طراحی کرده‌اند که با لذت بردن فعال می‌شود و در بدن فرد دارو آزاد می‌کند. آنها معتقدند این سیستم راه‌ تازه‌ای را در درمان ناخودآگاهانه بسیاری از بیماری‌ها از جمله فشار خون و دیابت باز می‌کند، به عبارت دیگر بیمار بدون آنکه متوجه شود دارو در بدنش آزاد می‌شود. آنها با استفاده از سیستم پاداش مغز، از احساس لذت و رضایت برای پایین آوردن فشارخون موش‌‌ها استفاده کردند.

مغز همه پستانداران برای اینکه قسمت های دیگر بدن را آگاه کند که نیازهایشان را برطرف کنند، از یک سیستم پیام‌رسانی ویژه استفاده می‌کند. به این ترتیب که پس از برطرف شدن گرسنگی، برآورده شدن نیاز جنسی، گوش کردن به موسیقی و بسیاری از نیازهای دیگر، مغز با ترشح هورمونی به نام دوپامین پاداش می‌دهد. اما اگر فرد برای برآوردن این نیازها مقاومت کند ، مغز با کاستن از ترشح دوپامین، در واقع فرد را تنبیه می‌کند. یکی از وظایف این هورمون ایجاد احساس لذت و شادی است. اما یکی دیگر از تاثیرات این هورمون این است که فشار خون را تنظیم می‌کند.

از این رو پس از موفقیت در یک آزمون یا پس از پایان کار روزانه و یا احساس رضایت از موقعیت شغلی، مغز با ترشح این هورمون ما تشویق می‌کند و ما خوشحال می‌شویم. به این ترتیب مغزکمک می کند تا فرد برای رسیدن به احساس رضایت و شادی، درست تصمیم بگیرد.

اما مغز اصولا در هر دور از فعالیت این زنجیره، در ترشح هورمون پاداش زیاده روی نمی‌کند؛ در عوض انتظار دارد هر چه بیشتر این زنجیره فعال بشود تا بتواند دفعات بیشتری ما را تشویق کند؛ شدت این امر البته قابل تعمیم نیست، به عنوان مثال بعضی افراد تا می‌توانند می‌خورند تا این حالت لذت و رضایت تکرار شود.

مارتین فوسنئگر، استاد علوم بیوسیستم و مهندسی که مدیریت این گروه پژوهشی را برعهده دارد می‌گوید: هدف ما طراحی یک سیستمی بود که تحت کنترل ژن‌ها اما کاملا ناخودآگاه عمل کند.

او تفاوت این درمان را با داروهای رایج اینطور توضیح داد: در حال حاضر، برای درمان بعضی از بیماری‌ها مجبوریم چند بار در روز دارو مصرف کنیم اما باید فکر کنیم و تمرکز داشته باشیم که دارو را در زمان و به میزان مناسب استفاده کنیم. بنابراین ما فکر کردیم که می‌توانیم راهبرد جدیدی کشف کنیم که ناخودآگاه فرد، دستگاه ما را کنترل کند؛ یعنی بدن خودش مداخله درمانی را در زمان بخصوص و به میزان(دُز) مشخص انجام بدهد.

مدیر این گروه پژوهشی توضیح داد: برای اینکه به هدف‌مان برای درمان ناخودآگاهانه برسیم ژن‌های درمانی طراحی و بین آنها و بخشی از فعالیت‌های مغز، ارتباط برقرار کردیم.

"ما در واقع این ژن‌ها را درون سلول‌هایی قرار دادیم که تحت تاثیر دوپامین، برای کاهش فشار خون علامت بدهند. پس از آن این سلول‌ها را داخل کپسول ریزی قرار دادیم تا سیستم ایمنی بدن بر علیه آن‌ها فعال نشود. بعد این محفظه‌های بسیار کوچک را داخل شکم موش ها قرار دادیم."

به گفته پروفسور فوسنئگر هدف این است که فرد در شرایط پاداش دهی مغز (سیستم ریوارد) مانند خوردن یک غذای خوشمزه، قرار بگیرد تا کپسول میزان هورمون نشاط‌ آور را تشخیص دهد و به نوبه خود هورمون پائین آورنده فشار خون را آزاد کند. در نتیجه هنگامی که بیمار دارای این کپسول، علامت پاداش مغز را دریافت کند یعنی زمانی که خوشحال و راضی است، فشار خون کاهش پیدا می‌کند.

البته این شیوه در بیمارانی موثر است که بالا بودن فشارخون، منشا عصبی نداشته باشد؛ یعنی اگر به هر دلیل، مانند افسردگی شدید، دوپامین به اندازه کافی ترشح نشود، سیستم فعال نمی‌شود و هورمون پائین آورنده فشارخون نیز ترشح نخواهد شد.

پروفسور فوسنئگر معتقد است با این روش درمانی می‌توان بسیاری از بیماری ها از جمله دیابت را درمان کرد و تیم پژوهشی او تنها به عنوان نمونه به بیماری فشارخون پرداختند چون نمی‌توانستند همه موارد را آزمایش کنند.

البته هنوز راه درازی برای امتحان این روش روی انسان باقی مانده؛ اما مارتین فوسنئگر با آزمایش این روش روی موش ها به نتایج مثبتی دست یافته است، فشارخون بالای موش‌های نر با دیدن موش‌های ماده پایین آمد؛ درست مثل وقتی که غذای مورد علاقه‌شان را می‌خوردند.

دستگاه اندازه گیری میان غلظت دارو در خون

امروزه با به وجود آمدن بیماری های ناشناخته جدید و بیماری هایی که فرد را ناچار می سازند تا روزانه دوز مشخصی دارو مصرف کنند ،مردم دچار ناراحتی هایی هستند.

زیرا مصرف یک دارو آن هم به طور متداوم برای هرکسی سخت خواهد بود. یکی از مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد تشخیص میزان غلظت دارو در خون است.

برخی ها با وارد کردن داده هایی مثل وزن دوز دارو در خون را می سنجند که آنقدر دقیق نیست. حال امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی محققان و دانشمندان کالیفرنیا موفق به ابداع medic monitor شدند. دستگاه medic monitor  از ک محفظه، هادی ها و الکترود هایی از جنس طلا تشکیل شده است.

این دستگاه به وسیله رشته های dna قادر است دارو های خاص را بشناسد. مکانیزم این دستگاه به این صورت است که رشته های هادی با یک مولکول خاص و به همراه جریانی که از الکترود های طلا ایجاد می شود میزان دوز دارو و غلظت آن در خون را تعیین می کنند.. استفاده از این مکانیزم بدون استفاده از مواد اولیه و استفاده آن در دمای اتاق میتواند یکی از برتری های مهم این دست آورد نسبت به روش های قبلی باشد .

این دستگاه در حال حاضر به صورت آزمایشی مورد استفاده قرار گرفته است و در سال آینده وارد بازار های جهانی میشود .

سوکت اتصال کابل به دستگاه ECG چیست؟

مدار الکتریکی محافظ تقویت کننده: دستگاه‌های الکتروشوک و الکتروکوتر باعث اعمال ولتاژهای بالایی به بدن می شوند. با توجه به اینکه همزمان با کار این دستگاه‌ها، نیاز به ثبت ECG نیز هست؛ لذا نیاز به مداری داریم تا از تقویت کننده محافظت کند.

ولتاژ آتش: به ولتاژی می گویند که اگر به دو سر لامپ نئونی اعمال شود، مقاومت آن تغییر کرده و به صورت یک اتصال کوتاه در مدار عمل می کند. طبق استاندارد AAMI ‌جریان ورودی تقویت کننده نباید از 50 میکروآمپر تجاوز کند. لذا برای این مقصود از دیودهایی استفاده می شود که در حالت عادی مقاومت کمی دارند ولی با افزایش جریان ورودی مقاومتشان افزایش یافته و نمی گذارند جریان ورودی به تقویت کننده از این حد تجاوز کند. 

3- صفحه نمایش: صفحه نمایش از قسمت‌های الزامی دستگاه نیست و در مدل‌های قدیمی و برخی از مدل‌های جدید نیز از ابزارهای دیگری برای نمایش اطلاعات سود می جویند. صفحه های نمایش به کاررفته در انواع مختلف ECGهای موجود در بازار از نوع LCD های سیاه و سفید تک خطی یا گرافیکی و نیز LCDهای رنگی هستند و بسته به نوع و مدل دستگاه از آن‌ها برای نمایش تنظیمات دستگاه و در برخی مدل‌ها نمایش خروجی ECG گرفته شده از بیمار، استفاده می‌شود.

 ‌4- برد تغذیه (power): این برد وظیفه تبدیل ولتاژ برق شهری را به ولتاژ مورد نیاز دستگاه برعهده دارد و بسته به نوع دستگاه از قسمت‌های مختلفی تشکیل می شود که عمده ترین آن‌ها به شرح زیر است:

 سلکتور V 110/220  ( فقط در بعضی از مدل‌ها )

 فیوز محافظ ( فقط در بعضی از مدل‌ها )

 مدارات ایزولاسیون

 ترانس کاهنده یا اتوترانس کاهنده 

 مدارات یکسو کننده 

 مدارات تثبیت کننده 

 فن ( فقط در بعضی از مدل‌ها )

ورودی برق DC ( فقط در بعضی از مدل‌ها )

 ‌5- باطری: اغلب ECGهای موجود علاوه بر استفاده از برق شهری، از یک باطـری قابل شارژ نیز به جهت تامین انرژی الکتریکی مورد نیاز دستگاه در مواقعی که استفاده از برق شهری ممکن نیست سود می جویند.

انواع باطری هایی که در  ECGهای گوناگون به کار می‌روند عبارتند از:

باطری های نیکل کادمیوم NI-Cd

 باطری های سرب اسید  SLA

6- چاپگر یا ثبات (RECORDER): به جهت چاپ اطلاعات ECG گرفته شده از بیمار بر روی کاغذ، از این سیستم استفاده می شود و شامل قسمت‌های زیر است:

 رسام : که وظیفه ثبت اطلاعات را بر روی کاغذ به عهده دارد و از لحاظ نحوه ثبت اطلاعات به گونه های زیر تقسیم بندی می‌شود:

- رسام‌های دارای قلم‌ جوهری  

- رسام‌های دارای قلم‌حرارتی 

- رسام‌های ماتریس حرارتی یا کریستال حرارتی (امروزه به دلیل مزایای مختلفی که دارد، از دو مدل دیگر پرکاربردتر است. بسته به نوع دستگاه می‌تواند در آن واحد یک یا چند موج را بر روی کاغذ رسم کند.)

 سیستم تغذیه کاغذ: وظیفه تامین کاغذ مورد نیاز رسام را به جهت رسم نمودار ECG و با سرعت مورد نظر اپراتور به عهده دارد. برای این کار از یک موتور DC ‌استفاده می‌شود که برای تغییر سرعت آن، ولتاژ کاری آن را به وسیله مدارات کنترلی تغییر می دهند. برای هدایت کاغذ از مخزن تا مقابل رسام و درنهایت خروج آن از دستگاه، از یک سری غلطک و چرخ‌دنده استفاده می شود.

 مخزن کاغذ: کاغذ مورد نیاز چاپگر را در خود ذخیره می‌کند. 

 سنسور کاغذ: وجود کاغذ را در مخزن کاغذ بررسی کرده واتمام آن‌را به وسیله آلارم به اپراتور اعلام می کند.  

پخت کیک لیوانی

1 فنجان چای خوری پودر قند 

1 لیوان چای خوری شیر

1فنجان روغن 

1بسته وانیل 

1بسته بکینگ پودر 

2.5فنجان چای خوری آرد

برای داخل کیک 

100گرم خامه 

100گرم شکلات 

تخم مرغ وشکر را مخلوط کنید. با همزن شیر ، روغن و وانیل به آن اضافه کنید .و مخلوط کنید بکینگ پودر و آرد را اضافه کنید .

خمیر را درون فنجان های مقوا بریزید  تا جایی که دو انگشت فضا وجود داشته باشد

در 180 درجه درفش قرار داده شود.

وقتی کیک خنک شد آنرا از لیوان های مقوا جدا کنید.

برای مواد داخلی 

شکلات را روی حرارت قرار دهید

وقتی مایع شد خاموش کرده خامه را بزنید و به شکلات اضافه کنید .

قسمت های بالای کیک بریده می شوند .

با یک قاشق چایخوری یک دایره کوچک از داخل کیک را درآورده 

و سپس شکلات خامه را داخلش ریخته و درپوش های کیک را مجددا می گذاریم و با پودر شکر سرو می شود.